ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Μαρούσι, 15-5-2009
ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Αρ. Πρωτ. 1486/Φ67
ΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΠΡΟΣ: Διεύθυνση ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ Προσωπικού Δ.Ε.
Α. Παπανδρέου 37 Τμήμα Α'
151 80 ΜΑΡΟΥΣΙ του ΥΠΕΠΘ.
Αρμόδιος: Κων/νος Κηπουρός
Τηλέφωνο: 210 - 3442964
FΑΧ: 210-3442548
ΘΕΜΑ: Παροχή νομικών απόψεων.
Σχετικά: 1) Το υπ' αρ. 46936/Δ2/27-4-2009 έγγραφο σας.
2) Το υπ' αρ. 51890/Δ2/8-5-2009 έγγραφό σας.
Σε απάντηση του υπ' αρ. 1) σχετικού, κατόπιν και των παρασχεθεισών με το
υπ' αρ. 2) σχετικό αναγκαίων διευκρινίσεων, σας γνωρίζομε τ' ακόλουθα:
Ι.
1) Σύμφωνα με θεμελιώδη κανόνα του Υ.Κ. (Ν.3528/2007) η πλήρωση των
θέσεων σε δημόσιες υπηρεσίες διέπεται από τις αρχές της ίσης ευκαιρίας
συμμετοχής, της αξιοκρατίας, της αντικειμενικότητας, της κοινωνικής αλληλεγγύης,
της διαφάνειας και της δημοσιότητας. (Βλ. άρθρο 12).
Οι ως άνω αρχές διορισμού δημόσιων υπαλλήλων ανευρίσκουν
αναμφισβήτητο έρεισμα στις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 103 του Συντάγματος
σε συνδυασμό με τα άρθρα του 4 (παρ. 1) και 5 (παρ, 1), όπως και έχει αρμοδίως
νομολογηθεί (Βλ. ενδεικτικά την Ολ. Σ.τ.Ε. 3593/2008 αρ. 8).
Από τις προαναφερόμενες διατάξεις σε συνδυασμό με τις περί διορισμού
διατάξεις του Υ.Κ. αλλά και τις αντίστοιχες ειδικότερες διατάξεις της εκπαιδευτικής
νομοθεσίας συνάγεται ότι οι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης, που υπάγονται κατ' αρχήν στις διατάξεις του εκάστοτε ισχύοντος Υ.Κ.
(Βλ- άρθρο 53 παρ. 2 του Ν.2721/99, ΦΕΚ Α΄12), διορίζονται κατά κανόνα
κατόπιν διαγωνισμού.
Με τον διενεργούμενο από ή, εν πάση περιπτώσει, υπό τον έλεγχο της
αρμόδιας ανεξάρτητης αρχής (ΑΣΕΠ) διαγωνισμό επιδιώκεται πρωτίστως η
πλήρωση των θέσεων δημόσιων εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κατά τρόπο ανταποκρινόμενο στις αρχές ιδίως της αξιοκρατίας και της διαφάνειας.
Οι διατάξεις για τον διορισμό δημόσιων εκπαιδευτικών χωρίς διαγωνισμό συνιστούν εξαίρεση από τον κανόνα και ως τέτοιου χαρακτήρα επιβάλλεται να περιορίζεται η εφαρμογή τους εντός των ορίων που διαγράφουν το γράμμα τους και προπαντός ο νομοθετικός λόγος της θεσπίσεως τους.
2) Με την αναφερόμενη στο ερώτημα παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν.3255/2004 (ΦΕΚ Α' 138), μεταξύ άλλων προεβλέφθη ότι: «Από την έναρξη του σχολικού έτους 2004-2005 και εφεξής οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί με τέκνα, τα οποία είναι ανήλικα ή υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία ή σπουδάζουν εγγράφονται μέχρι 30 Ιουλίου κάθε έτους σε ειδικό πίνακα και διορίζονται σε θέσεις εκπαιδευτικών των κλάδων ΠΕ Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ ...
Οι ως άνω πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν κατά την έναρξη ισχύος
του παρόντος νόμου στον ευρύτερο δημόσιο τομέα όπως προσδιορίζεται από το
ν.2190Π994 (ΦΕΚ 28 Α'), ως μόνιμοι υπάλληλοι ή με σχέση εργασίας αορίστου
χρόνου, καθώς και ρτην ιδιωτική εκπαίδευση με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, δεν διορίζονται στις θέσεις αυτές με εξαίρεση όσους διορίστηκαν βάσει ειδικών διατάξεων λόγω Θανάτου συγγενούς τους υπαλλήλου κατά την εκτέλεση υπηρεσίας και εξαιτίας αυτής». (Το τελευταίο εδάφιο παρατίθεται όπως έχει αντικατασταθεί με το άρθρο 21 παρ. 3 του Ν. 3475/2006, ΦΕΚ Α" 146/13-7-2006).
3) Ο κατά παράκαμψη διαδικασιών διαγωνισμού διορισμός πολύτεκνων
εκπαιδευτικών που συνεπάγεται υποχώρηση (ή χαλάρωση) στην εφαρμογή της αρχής της αξιοκρατίας (βλ. παρ. 7 του άρθρου 103 Συντάγματος) δικαιολογείται (βλ. την σχετική εισηγητική έκθεση) ως έκφραση της επιτασσόμενης στην Πολιτεία (βλ. παρ. 2 του άρθρου 21 Συντάγματος) ειδικής φροντίδας για τις πολύτεκνες οικογένειες.
Ειδικότερα, ο νομοθετικός λόγος (: causa) των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/2004 που ρυθμίζουν ιδιαίτερη περίπτωση προνομιακού διορισμού πολύτεκνων εκπαιδευτικών έγκειται στη διασφάλιση τω μέσων συντήρησης της πολυμελούς οικογένειας του διοριζόμενου κατ' αυτόν τον τρόπο εκπαιδευτικού, ο οποίος αποφεύγει την αβεβαιότητα, την ταλαιπωρία ή ακόμη και την καθυστέρηση διορισμού λόγω της συμμετοχής αλλιώς του πολυτέκνου σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ.
Επιπλέον, η νομοθετική ρύθμιση εντάσσεται στην ευρύτερη πολιτική
καταπολέμησης της υπογεννητικότητας, συνιστώντας συνάμα εκδήλωση ενός κοινωνικά ευαίσθητου Κράτους.
Προφανώς από τη διαπίστωση της ως άνω causa της ρύθμισης διορισμού
πολυτέκνων εκπαιδευτικών προέκυψαν οι περιπτώσεις αποκλεισμού πολύτεκνων εκπαιδευτικών από τον εν λόγω προνομιακό διορισμό.
Πράγματι, για τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς, που ήδη κατά το χρόνο
ενάρξεως ουσιαστικής ισχύος της ρύθμισης υπηρετούσαν ως μόνιμοι υπάλληλοι και με αυτή την ιδιότητα διασφάλιζαν στην οικογένειά τους τα μέσα αξιοπρεπούς διαβίωσης, προδήλως δεν συνέτρεξε ο λόγος που υπαγόρευσε την ρύθμιση για τον προνομιακό διορισμό.
Η αποδοχή εφαρμογής της τταρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/2004 και για τον
ήδη διασφαλισμένο οικονομικά από το Κράτος πολύτεκνο εκπαιδευτικό, δεν θα ήταν δικαιολογημένη από την ειδική φροντίδα του Κράτους για τις πολύτεκνες οικογένειες (άρθρο 21 παρ. .2 Συντάγματος), αλλά θα είχε την έννοια κατάφωρης παραβίασης της αρχής της ίσης μεταχείρισης (βλ. άρθρο 4 Συντάγματος) σε σχέση με τους λοιπούς υποψηφίους διορισμού.
Ώστε, ο προνομιακός διορισμός που προβλέπεται στην παρ. 3 του άρθρου 5
του Ν. 3255/04 θα ήταν και συνταγματικά ανεπίτρεπτος για τις κατηγορίες των
πολυτέκνων εκπαιδευτικών που προσδιορίζονται στο τελευταίο εδάφιο της
ερμηνευόμενης παραγράφου. Αυτοί οι εκπαιδευτικοί, που επιδιώκουν διορισμό θεμιτό στο πλαίσιο της γενικής ελευθερίας που απολαμβάνουν (Βλ. παρ. 1 του άρθρου 5 του Συντάγματος), συμμετέχουν εκ του Συντάγματος και του. νόμου επί ίσοις όροις με τους λοιπούς υποψηφίους στις νόμιμες πληρέστερα ανταποκρινόμενες στην αρχή της αξιοκρατίας διαδικασίες.
4) Από το γράμμα εν τούτοις του τελευταίου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/04 δημιουργείται η εντύπωση ότι το εδάφιο τούτο, άρα και ο
αποκλεισμός από τον προνομιακό διορισμό πολυτέκνων εκπαιδευτικών/αναφέρεται
αποκλειστικά στους υπηρετούντες κατά την έναρξη ισχύος του ως άνω Νόμου
( : 22-7-2004). Η ερμηνεία αυτή δεν μπορεί να γίνει δεκτή: Και τούτο γιατί θα
σήμαινε πρώτον, ότι οι υπηρετούντες μετά την 22-7-2004 στο Δημόσιο κλπ.
πολύτεκνοι μπορούν να συμμετέχουν στη διαδικασία προνομιακού διαγωνισμού
διορισμού, καίτοι αφενός καταλαμβανόμενοι από τον νομοθετικό λόγο αποκλεισμού
από το προνόμιο και αφετέρου μη καλυπτόμενοι από τον νομοθετικό λόγο που
υπαγόρευσε τη δυνατότητα διορισμού πολύτεκνων εκπαιδευτικών χωρίς διαγωνισμό.
Το επιτρεπτό προνομιακού διορισμού υπέρ των προσληφθέντων ή
διορισθέντων μετά την 22-7-2004 πολύτεκνων εκπαιδευτικών θα συνιστούσε
συνταγματικά άνιση μεταχείριση σε βάρος των τελούντων υπό τις αυτές συνθήκες
πολυτέκνων που υπηρετούσαν την 22-4-2004, γιατί δεν θα έπρεπε να εξαιρούνται
ούτε αυτοί, αλλά και σε βάρος των διοριζομένων με διαγωνισμό εκπαιδευτικών,
εφόσον η εξαίρεση από τέτοιο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ των υπηρετούντων στο
Δημόσιο κλπ. πολυτέκνων συναδέλφων τους δεν θα δικαιολογεί™ επαρκώς από την
ειδική κρατική μέριμνα για τις πολύτεκνες οικογένειες.
Δεύτερον, η αποκρουσμένη εν προκειμένω ερμηνευτική εκδοχή, ότι η
υπηρέτηση κατά την 22-7-2004 αποτελεί επαρκή νομικό λόγο περί μη εφαρμογής
της ρύθμισης για τον προνομιακό διορισμό, οδηγεί στο άτοπο να μην γίνονται δεκτοί
ως διοριστέοι εκείνοι οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί, των οποίων, παρά το γεγονός ότι
υπηρετούσαν την 22-7-2004, εξέλιπε μεταγενεστέρως ο μετά του Δημοσίου κλπ.
νομικός τους δεσμός, δυνάμει του οποίου μισθοδοτούνταν από το Κράτος.
Πράγματι, θα υφίσταντο συνταγματικά μη ανεκτή (βλ. άρθρο 4 Συντάγματος)
μεταχείριση οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί της αμέσως ως άνω κατηγορίας σε
σύγκριση με όλους τους άλλους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς για τους οποίους
εφαρμόζεται η ρύθμιση της παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/2004. Εφόσον,
διαρκούσης της ισχύος της ρύθμισης, συντρέχουν στο πρόσωπό τους οι
προϋποθέσεις εφαρμογής της, συμπεριλαμβανομένης της ανωτέρω επισημανθείσης
causa, δικαιούνται και οι υπόψη εκπαιδευτικοί να αξιώσουν την ειδική υπέρ των
πολυτέκνων μέριμνα του Κράτους, όπως έχει αυτή εξειδικευθεί στον διορισμό που
προβλέπεται στην ρύθμιση.
Εξάλλου, πως θα είναι νοητό, στο φως της συνταγματικής αρχής της ισότητας,
να εξαιρούνται του προνομίου οι υπηρετούντες κατά την 22-7-2004, που όμως
έπαυσαν να υπηρετούν σε μεταγενέστερο χρόνο, και οι υπηρετούντες στον ίδιο
χρόνο να μην αποκλείονται για τον λόγο απλώς ότι δεν υπηρετούσαν την 22-7-2004;
Η κρίση άνισης μεταχείρισης εις βάρος των υπηρετούντων την 22-7-2004
πολύτεκνων εκπαιδευτικών ισχύει ακόμη και αν αυτοί έπαυσαν ακολούθως να
υπηρετούν λόγω παραίτησης.
Και τούτο γιατί, ανεξαρτήτως του λόγου λύσεως του νομικού δεσμού, καθοριστική είναι η διαπίστωση ότι οι παραιτηθέντες δεν είναι πλέον οικονομικώς εξασφαλισμένοι από το Κράτος, αλλά σχετικώς επαφίενται στον ειδικό διορισμό για τον οποίο εκδηλώνουν ενδιαφέρον.
Έπειτα, η παραίτηση, στο πλαίσιο της γενικής ελευθερίας για την ανάπτυξη
της προσωπικότητας του καθενός (βλ. παρ. 1 του άρθρου 5 του Συντάγματος),
κατοχυρώνεται και νομοθετικώς ως ελεύθερη πράξη του παραιτουμένου και δεν μπορεί, ως εκ τούτου, να σχετίζεται με άμεσο ή έμμεσο καταναγκασμό.
5) Η ορθή ερμηνεία εξευρίσκεται από τη διαπίστωση ότι η εφαρμογή της
παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/2004 δεν περιορίζεται μόνο στο σχολικό έτος
που άρχισε στο έτος ενάρξεως ισχύος της ρύθμισης. Η εγγραφή σε ειδικό πίνακα και ο διορισμός ακολούθως των πολύτεκνων εκπαιδευτικών γίνονται, κατά τη διατύπωση του νόμου, «από την έναρξη του σχολικού έτους 2004-2005 και εφεξής . . .»,
Το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου είναι, κατά την αληθή έννοιά του,
ευθυγραμμισμένο με την έννοια και τον χρόνο ισχύος του πρώτου εδαφίου και
γι' αυτό καταλαμβάνει α) τους πολύτεκνους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν κατά την έναρξη ισχύος του Ν. 3255/2004, εξυπακουομένου ότι εξακολουθούν να υπηρετούν και μετά την 22-7-2004, όπως περαιτέρω, β) και τους μετά το χρονικό αυτό σημείο προσλαμβανομένους ή διοριζομένους πολυτέκνους, εφόσον όλες αυτές τις περιπτώσεις συντρέχει το στοιχείο της κατά το ερμηνευόμενο εδάφιο υπηρέτησης στον κρίσιμο χρόνο κατά τον οποίο εξετάζονται οι υποψηφιότητες για την εγγραφή ή τον διορισμό, κατά την παρ, 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/04.
Με άλλες λέξεις, με τη διατύπωση στο τελευταίο εδάφιο «κατά την έναρξη
ισχύος του παρόντος νόμου» ο Νομοθέτης θέλησε να προσδιορίσει, κατ'
αντιστοίχηση με τον καθορισμό του χρόνου ισχύος του πρώτου εδαφίου, τον
χρόνο ενάρξεως ισχύος και του τελευταίου εδαφίου; τούτο καταλαμβάνει και τους
ήδη υπηρετούντες κατά την έναρξη ισχύος του Νόμου, και του πρώτου εδαφίου, πολυτέκνους, όπως βεβαίως και τους υπηρετούντες κατά τον χρόνο ισχύος της ρύθμισης.
Η υποστηριζόμενη ερμηνεία πρέπει να προκριθεί ως η μόνη σύμφωνη με το
Σύνταγμα ερμηνευτική εκδοχή, που επιπλέον εναρμονίζεται πλήρως με το
πνεύμα της όλης ρύθμισης.
Κατά την ερμηνεία αυτή, εξετάζεται η υπηρέτηση του υποψηφίου διορισμού,
ως πολυτέκνου εκπαιδευτικού, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα ως μόνιμου
υπαλλήλου ή με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου.
Από τα δεδομένα του ερωτήματος (βλ. το υπ! αρ. 2 σχετικό) τίθεται το ερώτημα για το εάν το ερμηνευόμενο εδάφιο καταλαμβάνει και τους προσλαμβανομένους, ως ιδιαίτερη κατηγορία Προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας, με σχέση δημοσίου δικαίου συνοριακούς φύλακες, οι οποίοι μετά τη συμπλήρωση πενταετούς υπηρεσίας (ή θητείας) μπορεί να μονιμοποιούνται, ύστερα από αίτησή τους και απόφαση του αρμοδίου συμβουλίου κρίσεων (βλ. άρθρα 2 παρ.2 Ν. 2622/1998, 2 παρ. 2 Ν. 3181/2003).
Εφόσον το εδάφιο ισχύει για τους συνδεόμενους με το Δημόσιο δια συμβάσεως εργασίας αορίστου χρόνου, πρέπει για τον ίδιο ή μείζονα νομικό λόγο να ισχύει για τους έχοντες, ακόμη ισχυρότερο νομικό δεσμό με το Δημόσιο, συνοριακούς φύλακες , οι οποίοι προσλαμβάνονται με προοπτική μονιμότητας.
Κατ' ουσίαν η πρόσληψη συνοριακού φύλακα συνιστά ιδιάζοντα διορισμό που οδηγεί σε ιδιάζον δημοσιοϋπαλληλικό καθεστώς. Η αντιστοιχία του με το δημοσιο-υπαλληλικό καθεστώς του υπό δοκιμαστική υπηρεσία τελούντος δημόσιου υπαλλήλου είναι φανερή: στα πέντε έτη θητείας του συνοριακού φύλακα αντιστοιχεί διετής δοκιμαστική υπηρεσία του διορισθέντος κατά τον Υ.Κ. (βλ. άρθρο 40). Ενώ, όμως, η μονιμοποίηση (όχι διορισμός) του συνοριακού φύλακα προϋποθέτει θετική προς τούτο κρίση του αρμοδίου συμβουλίου, απαιτείται τούτο μόνο κατ' εξαίρεση για τον έχοντα συμπληρώσει δοκιμαστική υπηρεσία δημόσιο υπάλληλο, κατά την παρ. 3 του άρθρου 40 του Ν. 3528/2007.
Ως εκ του πνεύματος και του σκοπού του ερμηνευόμενου εδαφίου, σε συνδυασμό με τη νομική φύση της πρόσληψης και του υπηρεσιακού καθεστώτος των συνοριακών φυλάκων, εμπίπτουν και αυτοί στο εύρος εφαρμογής της ρύθμισης για τους υπηρετούντες στο Δημόσιο πολύτεκνους εκπαιδευτικούς.
II.
1) Ειδικότερα, ο συγκεκριμένος πολύτεκνος, ο οποίος, έχοντας προσληφθεί ως συνοριακός φύλακας στις 16-10-1999 υπηρετούσε την 22-7-2004 με την ιδιότητα αυτή και ήδη σήμερα υπηρετεί, μετά τη μονιμοποίησή του, ως Αστυφύλακας, καταλαμβάνεται από την εφαρμογή του τελευταίου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/2004, επιφυλασσομένης μόνον της περιπτώσεως τυχόν προσλήψεώς του λόγω θανάτου συγγενούς του υπαλλήλου κατά την εκτέλεση υπηρεσίας και εξ αιτίας αυτής.
2) Εάν παραιτηθεί και συνακόλουθα εκλείψει ο μετά του Δημοσίου νομικός δεσμός, έστω και ως συμβασιούχου αορίστου χρόνου, φρονώ ότι δεν υφίσταται κώλυμα εκ του ερμηνευομένου εδαφίου για τη συμμετοχή του στην ειδική διαδικασία εγγραφής στον ειδικό πίνακα και διορισμού πολύτεκνων εκπαιδευτικών, εφόσον οι
διαλαμβανόμενες επί μέρους προϋποθέσεις ( ιδιότητα πολυτέκνου, ανήλικα τέκνα ή υπηρετούντα τη στρατιωτική τους θητεία κλπ.) εξακολουθούν να συντρέχουν και μετά την εγγραφή στον χρόνο διορισμού.
3) Η παραίτηση πρέπει να έχει συντελεσθεί πριν από την εγγραφή ή, κατ' επιεική λογική εκτίμηση, πρέπει τουλάχιστον πριν από την εγγραφή στον ειδικό πίνακα να έχει ενεργοποιηθεί η διαδικασία παραίτησης και οπωσδήποτε να έχει ολοκληρωθεί, με λύση της υπαλληλικής σχέσης, έως τόν διορισμό του πολύτεκνου εκπαιδευτικού, εφόσον κατά το χρονικό σημείο του διορισμού θα έχει παύσει η αξίωση μισθού λόγω της προηγούμενης σχέσης.
III.
Τέλος, ενδείκνυται να διευκρινισθούν, ως προς τη σχέση των διατάξεων για την πολυθεσία με την παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/2004, τα εξής.
Στην παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/2004 περιέχονται μόνον οι επί μέρους προϋποθέσεις για την εγγραφή και τον διορισμό των πολύτεκνων εκπαιδευτικών και ουδέν διαλαμβάνεται επί των γενικότερων, θετικού ή αρνητικού χαρακτήρα, προϋποθέσεων διορισμού στο Δημόσιο. Δεν πρόκειται δηλ. για πλήρη εξ απόψεως όρων και προϋποθέσεων δημοσιοϋπαλληλικού διορισμού ρύθμιση που άρα εφαρμόζεται και οδηγεί σε διορισμό πολύτεκνου εκπαιδευτικού, εάν επιπλέον συντρέχουν τα προσόντα εν γένει διορισμού και δεν υφίστανται κωλύματα για τον διορισμό εν γένει, όπως προβλέπεται στις οικείες διατάξεις. Σε αυτές περιλαμβάνονται και διατάξεις για την πολυθεσία (βλ. ιδίως άρθρα 1 του Ν. 1256/1982, 21 του Ν. 1400/1983 και 35 του Υ.Κ.).
Υπ' αυτήν την έννοια δεν συγκρούονται αφενός οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/04 και αφετέρου οι διατάξεις για την πολυθεσία, γιατί εφαρμόζονται σε διαφορετικά μεταξύ τους θέματα. Αλλά ακόμη και με την εκδοχή ότι συγκρούονται σε συγκεκριμένη περίπτωση υπερισχύουν των διατάξεων για την πολυθεσία των Ν. 1256/82 και 1400/83 οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/04, ως ειδικότερες που ρυθμίζουν ειδική περίπτωση διορισμού εκπαιδευτικών και συνάμα νεώτερες.
Κατά συνέπεια, ακόμη και αν σε εξεταζόμενη περίπτωση πολύτεκνου εκπαιδευτικού δεν ισχύει η απαγόρευση πολυθεσίας κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 1 του Ν. 1256/1982, και άρα μπορεί ο συγκεκριμένος πολύτεκνος να «διεκδικήσει» εν γένει δεύτερη Θέση στο Δημόσιο, τούτο ουδόλως σημαίνει δικαίωμα και στον προνομιακό διορισμό της παρ. 3 του άρθρου 6 του Ν. 3255/04, εάν δεν συντρέχουν συνάμα οι θεσπισμένες ειδικώς για τον διορισμό προϋποθέσεις, οι 8θετικές του πρώτου εδαφίου αλλά και οι, αρνητικές προϋποθέσεις του τελευταίου
εδαφίου, όπως ανωτέρω ερμηνεύθηκαν.-
Ο Πάρεδρος του ΝΣΚ
ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ
